هنگامی که مذهبی هویت خود را در کینه و ضدیت با مشرکین و کفار و ملحدین درست کرده است باید برای ادامه ی راه خودش همیشه یک عده بت پرست و مشرک و کافر و ملحد دور و بر خودش داشته باشد و دشمن تراشی بکند تا وجود داشته باشد.
نطفه ی هویت اینگونه مذهبها که با ضدیت به این و آن بسته شده است همیشه ایجاد کینه و خشم و انتقام می کند .
روزی که کینه و انتقام و خشم را از آنها بگیری ؛ این مذاهب مرده می شود و باید
دفنشان کرد .
مسلمانان کینه ی شتری با یهودی ها و بودایی ها و مسیحی ها و هندوها دارند. این معیار هویت آنهاست. اگر هم همه جهان مسلمان شود ؛ شروع می کنند خودشان را شاخه شاخه کردن : یکی شیعه می شود یکی سنی ؛ یکی سلفی می شود یکی طالبان تا باز به جان هم بیافتند و همدیگر را بکشند.
هویت باید مستقل شکل بگیرد نه با ضد این و آن شدن. هویت باید همان من شدن باشد یعنی منی که شکل هیچ کس نیست ولی خودش شکل دارد. این است که جمشید با هویت بیرون آمده از خودش ؛ جهان را آرایش داد و خدمت به بشریت کرد. بهشت سازی بر پایه هویتی است که ضد دیگران نیست و اصلا کار به کار دیگران ندارد چون افکارش مال خودش است و از خودش می جوشد.
جمشید از فکر خودش کهع کلید است همه ی بندهای گیتی را می شکافد و باز می کند .
ضحاک برعکس جمشید ؛ باید با ایدئولوژی این و آن فکر کند. برای همین ضحاک هویت خود را ندارد بلکه خردش وامی است یعنی از این و آن گرفته است. ضحاک از اهریمن هویت می گیرد و هر چه او می گوید گوش می کند چون خرد خود را ندارد. ضحاک حتی پدر خود را می کشد و حتی خوردن غذا را هم از اهریمن تقلید می کند.
هویتی که با خرد وامی ساخته می شود آزارنده است و باعث خشم و آزار و کینه و انتقام می شود.
هویتی که مستقل بر پایه خرد خود انسان شکل می گیرد مظهر مهر و داد است و باعث شادی در جهان می شود
برگرفته از فیسبوک: اندیشه هایی از فرهنگ ایرانی
یکنفر 