نخست باید بدانیم که دانش کهن اخترشماری ارتباطی به «باورِ اشخاص» ندارد و انسان خردمند بر ستارگانش پیروز می شود. گرایش علمی انسان نسبت به هر موضوعی باید این باشد که «آیا حقیقت دارد؟» قانون جاذبه زمین پیش از نیوتون نیز به همان قوتی بود که پس از او بپیدا کرد! قوانین کیهانی بدون تائیدِ انسان به کار خود ادامه خواهند داد. علم اخترشماری یا احکام نجوم (خواه از نظر ریاضی و خواه از نظر فلسفی) بسیار وسیع تر از آن است که جز صاحبان حکمت ژرف، قادر به ادراک درست آن باشند. اگر جاهلان به اسرار آسمان ها پی نبرده اند (یا اگر بجای مدرکی روشن، آن را خطوطی درهم دیده اند) نباید در این دنیای مملو از تضاد انتظار دیگری داشت. نباید حکمت را به حکیمان سپرد و خود، دست خالی ماند. همه اجزای خلقت به یکدیگر متصلند و بر یکدیگر تاثیر می گذارند. آهنگ متوازن کائنات در همین تاثیر متقابل ریشه دارد.
علم اخترشماری عکس العمل انسان در برابر محرک های سایر سیارات را بررسی می کند. ستارگان آگاهانه نیت خیر یا شر ندارند. صرفاً تشعشعات مثبت و منفی ساطع می کنند این تشعشعات به خودی خود، نه به انسان کمک می کند، نه آسیب می رسانند. اگر چه راهی برای ایجاد «موازنه های علت و معلولی» می گشایند که هر انسان در گذشته اش آن را آغاز کرده و به حرکت واداشته است.
تشعشعات الکتریکی و مغناطیسی پیوسته در عالم جریان دارند و بر جسم انسان تاثیرات مثبت و منفی می گذارند. «فلزات ِ خالص» نوری اختری از خود ساطع می کنند که کشش منفی ستارگان را خنثی می کند. همچنین گیاهان و سنگهای قیمتی (که وزن آنها کمتر از دو قیراط نباشد)
همان گونه که نصب میله مسی بر سقف خانه می تواند ضربه رعد و برق را بگیرد تا به خانه آسیبی نرسد به همین شیوه می توان معبد جسم را نیز از راههای معینی محافظت نمود. از طریق مراقبه منظم و روزه سکوت ، اراده، یوگا، مشاوره با قدیسان و کاربرد دستبند نجومی، می توان تاثیرات نامساعد خطاهای گذشته را کاهش داد یا خنثی کرد.
ترجمه خانمNiki Ghadirian برگفته از برگه «اخترشماری» فیسبوک
یکنفر 