منبع : https://www.1215.org/lawnotes/lawnotes/repvsdem.htm
جمهوری و دمکراسی از هر لحاظ شبیه یکدیگرند مگر یک چیز. در یک جمهوری، حق حاکمیت در هر فرد است و در یک جمهوری، حق حاکمیت در گروه جمهوری است.
جمهوری. آن شکل از حکومت که در آن قدرت حاکمیت به مردم سپرده می شود و توسط مردم اعمال می شود، یا بصورت مستقیم یا از طریق نمایندگان برگزیده ی مردم که وکالت این قدرت، نزد آنها بگونه ای خاص سپرده شده است.(یادآوری: واژه ی «مردم» می تواند جمع یا منفرد باشد. در یک جمهوری، گروه فقط از قدرت مشورتی برخورد است؛ حاکمیت فردی آزاد است که تفکر اکثریت گروه را مردود بشناسد. در یک دمکراسی، اگر صد در صد هیات منصفه محکوم کند، آنگاه فرد حاکمیت خود را از دست می دهد و تابع اتفاق/اکثریت آرای گروه است.)
دمکراسی. این شکل حکومت که در آن حاکمیت فردی اعمال می شود که توسط مردم یا بصورت مستقیم یا از طریق نمایندگان برگزیده توسط مردم اعمال می شود از سلطنت مطلقه(مونارشی)، اشراف سالاری(اریستوکراسی)، حکومت ثروتمندان(الیگارشی) متمایز است.(یادآوری: در یک دمکراسی خالص: پنجاه و یک درصد بر چهل و نه درصد غالب است. به عبارتی دیگر، اقلیت حقوقی ندارد. اقلیت فقط از حقوق ویژه ای بهره می برد که توسط دیکتاوری اکثریت به او اعطا می شود.)
تمایز بین یک جمهوری و یک دمکراسی موضوع کوچکی نیست بلکه اهمیت ویژه ای دارد. جمهوری به «آزادی و عدالت برای همه» متعهد است. حقوق افراد اقلیت اولویت دارد. مردم دارای حقوق طبیعی بجای حقوق بشر هستند. در حکومتی دمکراتیک، یک رای در هیات منصفه می تواند اکثریت را از محروم کردن هر یک از افراد از حقش بازدارد.
در یک دمکراسی خالص، پنجاه و یک درصد بر چهل و نه درصد غالب است. در یک دمکراسی، چیزی بنام اقلیت اهمیت ندارد: هیچ حقوقی برای اقلیت بجز حقوق مدنی (امتیازهای ویژه) نیست که بدلیل تمکین اکثریت، اعطا می شود. سقراط توسط دمکراسی اعدام شد گرچه او به هیچکس آزاری نرسانده بود ولی اکثریت او را تحمل نکرد.