شرم بر دانمارک. شرم بر اروپا. شرم بر دنیا.
دریا به رنگ سرخ در آمده اما نه بدلیل برخی تغییران آب و هوایی یا زیست محیطی بلکه بدلیل بیرحمی انسان، آنهم انسانی مدعی تمدن که هر سال صدها دلفین کلدرون (Calderon) باهوش را می کُشد آن هم به روشی بسیار وحشیانه. این کشتار هر ساله در جزایر فِرو(Faroe ) دانمارک انجام می شود. شرکت کنندگان اصلی در این قتل عام هم نوجوانان هستند. چرا؟ برای اینکه ثابت کنند که دیگر برای خودشنان مردی شده اند. همه ی مردم در این جشنواره ی(!) بزرگ به شکلی مشارکت دارند: کشتن یا فقط تماشای این قتل عام سنگدلانه و در واقع پشتیبانی از آن. این را هم باید گفت که دلفین های کلدرون یا گریندا(Grinda) نظیر سایر گونه های دلفین، غرایزشان بخوبی پرورش یافته، از مردم نمی ترسند و از خود دفاع نمی کنند بلکه بیشتر با آنها بازی می کنند. در حین این کشتار همگانی خونین و و حشیانه این چانوران بیچاره فورا نمی میرند، هر کدام، دو یا سه بار با چنگک های بزرگِ تیز زخم می خورند. در این حال، دلفین ها آوایی ترسناک سر می دهند که بینهایت همسان گریه ی نوزاد تازه متولد شده است. آنها در این حملات درد بسیار وحشتناکی را بدون هیچ دلسوزی از سوی مردم تحمل می کنند و این موجودات بی آزار به آهستگی در خون خود می میرند.
نوشته ی نهاد مردمی(Jks Greenindia (NGO
جالب آنکه مردم دانمارک از بالاترین سطح زندگی برخوردارند و در حال حاضر برخلاف گذشته با ادامه ی این سنت قدیمی شان، بیشتر گوشت این دلفین ها هدر می دهند، بسیاری از دلفین ها پس از کشتار در ساحل می پوسند یا دوباره به دریا انداخته می شوند.
هر ساله بطور میانگین بین 75 دلفین و بیش از هشتصد نهنگ(pilot whale) در بیست و سه ساحل این جزایر کشتار می شوند. علیرغم اعتراض های ملی و بین المللی، تنها تغییری که در این سالها پیش آمده، بکارگیری فناوری نوین برای کشتار بیشتر و کارامدتر دلفین ها و نهنگ ها بوده است.
هشدار : تصاویر بسیار دلخراش است.
یکنفر: تقدیم به انیرانیان و شیفتگان بیگانه و بی وطنی که مدام تمامی ایرانیان را بابت اعمالی که از سوی عده ی محدودی سر می زند: کشتن پلنگ، زجر کش کردن یک کفتار، کشتار سگ ها بدست ماموران ج.ا. و… ناآگاه، وحشی یا… خطاب می کنند! و خود جز ناسزا گویی به مردم بی دفاع ایران، گامی هر چند کوچک برای بهبود وضعیت همین مردم بر نمی دارند.
______________________
یکنفر 