کار نیک و بزرگ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺍﺭﺗﺶ درباره شاخاب پارس

برگه فرهنگ نژاده ایران کهن فیسبوک ، بازنشر از ﻣﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻫﻮﺍﯾﯽ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ۲۷۵-بهروز نمیرانیان – تارنمای ﺍﻣﺮﺩﺍﺩ.

ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻣﯿﺮﺳﺮﺗﯿﭗ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﻣﻬﺪﯼ ﭘﺎﮎ ﺑﻨﯿﺎﻥ ﻭ ﯾﺎﺩﮔﻮﯾﻪ ﺍﯼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻧﯿﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
پیش ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ، ﭘﺮﻭﺍﺯهاﯾﯽ ﺑﺎ (c130) ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﺍﺭﺩﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ می دﺍﺩﯾﻢ. ﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯﯼ ﺷﺶ ﻓﺮﻭﻧﺪﯼ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﺮﮔﺮﺩ ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﺩﺍﺭﺍﺏ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻧﯿﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﺮﺯﻣﺎﻥ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﻭ ﺟﺰﻭ ﺧﻠﺒﺎﻧﺎﻥ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﻮﺍﺩ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﺴﻮﺕ ﺍﺳﺘﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﯾﻢ. ﺩﺭ نخستین بامداد ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﺍﻣﺎﻥ پایتخت اردن؛ ﻧﻮﺑﺖ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﻓﺴﺮ ﺁﺏ ﻭﻫﻮﺍی اردن ﺷﺪ. ﺍﻓﺴﺮ نامبرده ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ آغاز ﺑﻪ آشکار کردن چگونگی ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻥ کرد. ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻠﯿﺞ پاﺭﺱ ﻭ سرانجام ﮐﺸﻮﺭ ﻋﻤﺎﻥ. ﻫمین گونه که ﺑﺎ ﭼﻮﺏ ﺭﻭﯼ ﻧﻘﺸﻪ ﺟﻠﻮ می رﻓﺖ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﻪ بخش ﺧﻠﯿﺞ پاﺭﺱ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﮔﻔﺖ: ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺁﺏ ﻭﻫﻮﺍﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﻠﯿﺞ ﻉ … ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ واژه ﻉﺭﺏﯼ به ﺯﺑﺎﻥ ﺍﯾﻦ عرب ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪ ﺟﻨﺎﺏ سرگرد ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻧﯿﺎﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﮐﻒ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﺍﺗﺎﻕ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻮﺑﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﻝ ﺻﺒﺤﯽ ﺑﺮﻕ ﺍﺯ ﮐﻠﻪ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﯾﺪ. ﺍﻓﺴﺮﺁﺏ ﻭﻫﻮﺍ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﺒﯿﻨﺪ که ﭼﻪ رخ داده است کیخسرو آزادگانیان هم بسیار ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺑﺎ ﻭﻗﺎﺭ ﺑﺎ ﺁﻥ آوای ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﮔﻔﺖ: Persian Gulf . not arabian gulf. ﺍﻓﺴﺮ ﺁﺏ ﻭﻫﻮﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﻣﮑﺜﯽ ﮔﻔﺖ: yes .sir , Persian Gulf.
ﻣﺎ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺁنﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩیم ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﯿﻢ. بامداد ﻓﺮﺩﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻦ ﺗﻮﺟﯿﻪ گردهم آمدیم ﺗﺎ ﺍﻓﺴﺮ ﺁﺏ ﻭﻫﻮﺍ چگونگی ﺟﻮﯼ ﺭﺍ روشن سازد. ﻭﯼ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺭﻭﺍﻝ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ آغاز ﺑﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ دادن ﮐﺮﺩ. ﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪ ﺑﻪ بخش ﺧﻠﯿﺞ پاﺭﺱ ﺭﺳﯿﺪ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ شگفتی ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻫﻤﺎﻥ جمله ﻣﺴﺨﺮﻩ و یاوه ﺭﺍ بازگو ﮐﺮﺩ. ﻫﻤﻪی ما ﺳﺮﮔﺮﺩ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻧﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ ﻭ می دﺍﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺷﻮﺧﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻫﻤﯿﻦﮐﻪ ﺍﻓﺴﺮﻋﺮﺏ ﺍﯾﻦکار زشت ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ انجام داد ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻫﻤﻪی ﻣﺎ ﺑﻪسوی ﺭﻫﺒﺮ ﺩﺳﺘﻪ ﭼﺮﺧﯿﺪ. چنانچه ﺍﻓﺴﺮ ﺍﺭﺩﻧﯽ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺑﺎﻓﺘﻦ ﺍﺭﺍﺟﯿﻒ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﺳﺮﮔﺮﺩ ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻧﯿﺎﻥ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺍﻓﺴﺮ ﺍﺭﺩﻧﯽعرب ﺭﻓﺖ. ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﺎ ﯾﮏ هشدار ﺟﺪﯼ ﻭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﺮﮔﺮﺩ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻠﻨﺪبالا ﻭ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ ﺩﺳﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﺯﯼ؛ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﭘﻬﻦ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺶ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ آن افسرﺍﺭﺩﻧﯽ ﺯﺩ و ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﯾﻘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮐﺸﺎﻥ ﮐﺸﺎﻥ ﺑﻪسوی ﺩﺭﺏ ﺑﺮﺩ، ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﭘﻮﺗﯿﻦ ﺩﺭﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭدنگی ﻭ ﭘﺲﮔﺮﺩﻧﯽ ﺍﻓﺴﺮ ﺍﺭﺩﻧﯽعرب ﺭﺍ ﺍﺯ اتاق ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ.
ﺁﻧﺠﺎ ﺍﺭﺷﺪﺗﺮﯾﻦ ﻣﺎ ایرانیان ﺟﻨﺎﺏ ﺳﺮﮔﺮﺩ ﺑﻮﺩ. ﻫﯿﭻ ﻣﻘﺎﻡ ﯾﺎ سرپرست ایرانی هم آنجا ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ خوﺵدستی و ﺧﻮﺷاﻣﺪﺵ ﺍین کاﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮐﻨﺶ بجا و محکم تنها ﯾﮏ ﻋﻠﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁن هم ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ که ایشان با تمام ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻣﺴﻠﺢ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻭ باور ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﻭﺭﺯﯾﺪ.

درود بر روان فروهر پاک ﮐﯿﺨﺴﺮﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻧﯿﺎﻥ و درود بر چنین مردان نیک و بزرگ ایرانی.
عکس ‏فرهنگ نژاده ایران کهن‏