قبیله اسرار آمیز مسلمان که در آن، زنان با مردان مختلف رابطه دارند، حجاب ندارند و مالک دارایی خود هستند.

Mysterious Islamic Tribe Where Women Have Sex With Different Men, Don’t Wear A Veil And Own Property
http://peacebenwilliams.com/mysterious-islamic-tribe-where-women-have-sex-with-different-men-dont-wear-a-veil-and-own-property/

برابری: زنان توارگ(Tuareg) اعضای محترم جامعه هستند که صاحب خانه و حیوانات هستند.
در پشتِ روش کهن زندگی در قبیله توارگ صحرا، فرهنگی آنچنان پیشرفته هست که حتی آزادترین فرهنگ های غربی را شرمزده می کند.
زنان اجازه دارند با شرکای جنسی متعدد بدون ازدواج رابطه داشته باشند، در زمان طلاق اموالشان را حفظ کنند و بقدری مورد احترام دامادهای خود هستند که مردان جوان جرات ندارنددر یک اتاق با آنها غذا بخورند.
آنچه که از همه عجیب تر است اینکه گر چه این قبیله اسلام آورده است ولی استوار بر برخی از رسوم خود ایستاده است که در دنیای اسلام قابل پذیرش نیست.
برای مثال، این مردان و نه زنان هستند که صورت خود را می پوشانند.
عکاس هنریته باتلر(Henrietta Butler) از 2001 که برای نخستین بار بدنبال آنها از صحرا گذشت مجذوب توارگ ها شد و وقتی او دلیل نپوشاندن چهره زنان را پرسید، توضیح ساده بود.
«زنان زیبا هستند. دوست داریم چهره ی آنها را ببینیم.»
اما این بطور یقین تنهاجایی نیست که توارگ ها،- که با بربرهای شمال افریقا مرتبط می شوند، با دنیای اسلامِ خاورمیانه و حتی بخش هایی از قاره خودشان متفاوت هستند.
سالهاست که مردان می توانند که به چادر یک زن بروند و در کنار ورودی پنهان شوند-در حالی که شتر تربیت شده اش در سکوت می ایستد و منتظر می ماند.
آنها شب را با هم سپری می کنند-سایر اعضای خانواده هم که همگی در همان چادر زندگی می کنند مودبانه وانمود می کنند متوجه نشده اند.
اگر روز بعد زن بخواهد به مرد دیگری در چادرش خوشامد بگوید، مشکلی نیست.
پیش از آنکه زنان ازدواج کنند او آزاد است که به هر تعداد عاشق داشته باشد تا وقتی که قوانین محکم مربوط به خلوت را رعایت کنند. شکستن قوانین معاشقه، کُشنده است؛ در نتیجه مرد همیشه باید پیش از طلوع خورشید از چادر برود.
باتلر توضیح می دهد « آنها نادیده می گیرند. دختران به اندازه پسران آزادی دارند.»

با اینحال، یک قانون وجود دارد که هیچکس جرات ندارد از آن سرپیچی کند. خلوتِ فرد در همه قرون مهمتر از همه چیز در کوچ نشینی در صحرا بوده است که پیش از این از صحرا گذشته تا خرما، نمک و زعفران را از جنوب و طلا و برده را از شمال بیاورد.
باتلر می گوید:«توارگ ها کاملا خردمند هستند. هر چیزی با نهایت احتیاط و احترام انجام می شود.»
رسوم آزادانه برای داشتن شرکای جنسی منجر به ازدواج دیرهنگام دختران نسبت به معمول شده و ازدواج در بیست سالگی غیرمعمول نیست.
گر چه پیش از آن، نظر آنها با اشعار نوشته شده توسط مردان جلب شده که ساعتها بدقت واژگانی را برمی گزینند که امیدوارند سبب بدست آوردن قلب محبوبشان شود.
اما این یک خیابان یک طرفه نیست: زنان نیز می توانند قلم به کاغذ برند، از الفبای خودشان استفاده کنند که توسط مادرانشان به آنها آموخته شده است.

باتلر می گوید:«زنان نیز اشعاری در ستایش از مردان می سرایند که بسیار رمانتیک است. »
برخلاف بسیاری از فرهنگ ها، زنان هیچ یک از قدرت های خودرا بعد از ازدواج از دست نمی دهند.
بسیاری از ازدواج ها در توارگ به طلاق می انجامد. و وقتی طلاق روی می دهد، زن هم چادر و هم حیوانات را نگه می دارد. و این اوست که معمولا تصمیم می گیرد بقدر کفایت داشته باشد.
بعد از ازدواج ، زن است که مالکیت هر چیزی را که از ازدواج بدست آمده حفظ می کنند که فرزندان را نیز شامل می شود.
کودکان توارگ بطور سنتی بعد از طلاق با مادران شان زندگی می کنند.
و هیچ شرم و خجالتی درباره ی طلاق وجود ندارد. خانواده ها اغلب برای طلاق دخترشان جشن می گیرند تا سایر مردان بدانند او دوباره برای ازدواج در دسترس است.

باتلر توضیح می دهد:« چادرِ زن ریشه ی جامعه است، خانه ای است که همه به آن برمی گردند و این ترتیبِ کار تضمین می کند که بهمان صورت هم باقی بماند.»
هر شب خانواده ها در چادر گردهم می آیند.گر چه با هم غذا نمی خورند و خیلی کارها را جداگانه انجام می دهند.
اما این یک جامعه ی مادرسالار نیست جایی که زنان رهبر باشند. باتلر می گوید:« هنوز این مردان هستند که می نشینند و درباره سیاست حرف می زنند.» اما حتی اینجا هم، می توان به آرای زنان تسلیم شد. اغلب با آنها در مورد شوهران یا پسران شان مشورت می شود و در پشت صحنه و در سکوت همه چیز را کنترل می کنند.
با این همه جامعه توارگ، مادرشاهی هستند یعنی خانواده ها ریشه خود را به زنان بجای مردان می رسانند، درست تا اولین ملکه شان.
باتلر توضحی می دهد:« به این ترتیب، بطور سنتی مرد به یک گروهِ زن تعلق دارد تا برعکس.»
«ترجیح مادرشاهی تا این حد است که مرد دارایی های خود را برای پسر خواهرش وا می گذارد زیرا این قوی ترین پیوند با خانواده اش محسوب می شود تا پسر خودش.»
به عبارتی دیگر، این می تواند تضمین کند ه فرزند خواهرتان متعلق به خوهرتان است تا اینکه پسر مردی باشد که نمی توانند بطور مطلق سهم خود در ژن های آن پسر را تضمین کند.
{قلب خانواده: یک زن چادر نشین دربرابر چادرش با فرندان جوانتر که درون آن نشسته اند. چادر مادر قلب خانواده است.}

اما سنت دیگری هم هست که بسیار غیرعادی است: غذا خوردن مرد در برابر زنی که نمی تواند با او رابطه داشته باشد یا هر یک از بزرگترها بسیار بی ادبانه است.
در برابر مادرزنش باید بسیار شرمناک باشد.
باتلر به یاد می آورد که:« من متوجه این قانون نشده بودم تا اینکه با یک زن توارگ شام صرف کردم که دامادش را بعنوان همراه سفر با خودش آورده بود. ما همگی برای شام نشستیم و آن مرد پشتش را کرد. او می گفت مرد بیچاره بسیار وحشت کرده بود که ناگزیر است با مادرزنش غذا بخورد.»
اما این امر سبب شکایتش یا حتی تاسفش برای خود نبود. این ایده برای توارگ ها، ترسناک است.
باتلر می گوید:«تو خودت باید شرمنده باشی. توارگ برای حفظ شان و وقار خود همه کار می کنند. آنها حاضرند رنج ببرند. اگر به آنها آب تعارف نکنی، حتی اگر خیلی تشنه باشند هرگز درخواست آب نمی کنند. شاید بهمین دلیل، خوشامد توارگ افسانه ای است. آنها هرگز تعارف کردن آب را فراموش نمی کنند و با مسافرانی که در افق ظاهر شوند همیشه همانند یک شاه رفتار می شود.»

مردان صورت خودشان را می پوشانند، زنان خوشحال می شوند چهره شان را نشان دهند- گر چه آنها اغلب تا خط مویشان را می پوشانند.
شترها در صحرا اهمیتی حیاتی دارند و اغلب تنها چیزی است که درزمان طلاق به یک مرد می رسد.

ملکه افسانه ای در بالای درخت خانواده ی توارگ
گروه های کوچک بسیاری از توارگ ها با یک درخت خانواده بهم می پیوندند- و در بالای این درخت کسی است که همه آنها را گرد هم آورده است.
و این برای قبیله ای که زنان را با چنان احترامی می نگرد تعجب آور نیست که این کس، یک ملکه باشد.
گفته می شود تین هینَن(Tin Hinan)که در قرن چهارم از جنوب که امروز به آن مراکش می گویند به جایی که امروز الجزایر گفته می شود سفر کرد که در آنجا نخستین ملکه توارگ ها شد.
کلمه ای که بصورت «ملکه چادرها»ترجمه می شود از تین هینان می آید که گفته می شودهر خانواده نجیب زاده از او ریشه گرفته است.
تصور می شود که تَکَمِت (Takamet)، خدمتکار او که کنارش سفر می کرده نیای کاست رعیت است.
احتمال ندارد که در ازدواج، درباره این که چه کسی چه چیزی را بدست آورده، نیش و کنایه ای باشد. توافق های پیش از ازدواج، یک قاعده است. .
در عمل، اغلب این بدان معناست که مرد باید به خانه مادرش بازگردد، احتمالا با یک شتر و نه چیزی بیشتر.
در حال حاضر توارگ ها در جنوب غربی لیبی زندگی می کنند با یک خطر تازه مواجه هستند-خطر داعش-توارگ هایی که در مالی، نیجریه و شمال نیجریه زندگی می کنند با خطر بوکوحرام مواجه هستند.