این فناوری آب دریا را در چند دقیقه به آب نوشیدنی تبدیل می کند.

This New Technology Converts Sea Water Into Drinking Water In Minutes
September 17, 2015 by Joe Martino
http://www.collective-evolution.com/2015/09/17/this-new-technology-converts-sea-water-into-drinking-water-in-minutes/

آب، برای زندگی انسان روی این سیاره بسیار حیاتی است ولی شوربختانه همه ما به آب پاک دسترسی نداریم. اما یک اختراع جدید که بوسیله گروهی از پژوهشگران دانشگاه اسکندریه در مصر توسعه یافته می تواند اوضاع را تغییر دهد.
این فناوری از یک تکنیک تقطیر استفاده می کند که تبخیر تراوشی(pervaporation)نامیده می شود. نمک از آب دریا توسط پوسته های مصنوعی که ویژه همین کار طراحی شده حذف می شودکه ذرات نمکی و ناخالصی های بزرگ را صاف می کند به گونه ای که می توان آنها را با تبخیر حذف کرد. نمک باقیمانده حرارت داده شده، تبخیر شده و دوباره به آب پاک افزوده می شود.
در کشورهای رو به توسعه، صرف زمان و پول برای تصفیه آب اهمیت دارد اما برای کاوش در این زمینه، همیشه منابع کافی در دسترس نیست. بنابراین وقتی به تصفیه آب در این کشورها می رسیم، مهم است که فناوری مقرون به صرفه و قابل تکرار باشد. خوشبختانه، پوسته هایی که در این اختراغ جدید بکار می روند در هر آزمایشگاهی می تواند ساخته شود آن هم با مواد ارزانی که در داخل کشور قابل دسترس است.از همه مهم تر اینکه بخش تبخیر این فرایند نیازمند الکتریسیته نیست که این شیوه تصفیه آب را برای مناطقی که منبع الکتریکی ندارند ارزان و مناسب می سازد.
پژوهشگران مشخصه دیگری از این فناوری را کشف کرده اند-نه تنها نمک را صاف می کند بلکه می تواند بهمان خوبی گنداب و کثافات را هم حذف کند.این پژوهش چشمگیر در نشریه علوم وفناوری آب منتشر شده است.
هلمی الزنفلی (Helmy El-Zanfaly)، استاد آلودگی آی در مرکز تحقیقات ملی مصر می گوید:« فناوری بکار رفته در این پژوهش بسیار بهتر از اسمز واژگون(reverse osmosis) است، فناوری که هم اکنون در مصر و بیشتر کشورهای خاورمیانه و شمال افریقا بکار گرفته شده است. این فناوری می تواند با کارایی، از آب با غلظت بالای نمک نظیر آب دریای سرخ، نمک زدایی کندجایی که هزینه های نمک زدایی بالاتر و بازده پایین تر است.
خبر خوبی است اما این محصول هنوز از دسترسی کاربران و مصرف کنندگان دور است و هنوز نیاز به کارهای بیشتری دارد. از لحاظ نظری و در مقیاس آزمایشگاهی موثر بوده ولی برای تولید و استفاده در مقیاس انبوه هنوز نیازمند کارهای بیشتری است و یک برنامه اقدام برای خلاصی از ضایعات نیز لازم است.