اسراییل، آخرین کشور براساس مقوله قومیت است

«نوشته جناب دکتر محمد محبی»

گروه‌های مسلح و غیرمسلح کردی، بزرگترین دشمنان کردهای خاورمیانه هستند و به معنای واقعی کلمه، زندگی و تفکر این قوم مظلوم را گروگان توهمات خود کرده‌اند. کردهای خاورمیانه باید بدانند که اسراییل، آخرین کشور براساس مقوله قومیت است که آن هم با آن همه قدرت و امکانات، و حمایت همه‌جانبه قدرت‌های غربی و شرقی، معلوم نیست تا آخر یک کشور قومی بماند. تأسیس دولت برمبنای قومیت و نژاد، در قرن بیست‌ویکم معنایی ندارد. باید از این گروه‌ها پرسید که تا کی می‌خواهند برای یک آرمان پوچ و نژادپرستانه و ناممکن هزینه کنند؟ تا کجا می‌خواهند خون مردم بی‌گناه را خرج شهوت استقلال‌طلبی خود کنند؟!
کردها، مثل تمام اقوام خاورمیانه باید بدانند که با هم‌تباران خود، فقط مشترکات فرهنگی و تباری دارند و لزوماً سرنوشت حقوقی یکسانی باهم ندارند، کردهای ساکن ایران با کردهای ساکن سوریه و کردهای ساکن ترکیه و عراق و ….، مشترکات فرهنگی دارند و صدالبه بابد حق داشته باشند که باهم رابطه و مراوده در هر سطحی داشته باشند، اما سرنوشت حقوقی و سیاسی اینها یکسان نیست. کردهای ایرانی، با بقیه ایرانیان، سرنوشت یکسان حقوقی و سیاسی و بعضاً فرهنگی دارند. و کردهای سوری و ترکیه‌ای و عراقی هم هکذا. و اگر در کشورهای خود دچار تبعیض هستند باید دوشادوش بقیه مردمان آن کشورها، برای تحقق دموکراسی و حقوق بشر و حقوق شهروندی مبارزه کنند. در عصر ملت/دولت، دنبال مقوله‌های ارتجاعی چون قومیت و مذهب و نژاد راه‌افتادن، و این مقولات را مبنای تأسیس حقوقی و سیاسی قراردادن، چیزی جز بلاهت نیست.
با اینکه در نژادپرست بودن اردوغان تردیدی وجود ندارد، اما اگر اردوغان بتواند با کم‌ترین تلفات، مناطق شمالی سوریه را از چنگ گروه‌های مسلح کردی خارج کند و ترکیب جمعیتی آن منطقه را تعدیل کند، گرچه برای منافع دولت و کشور خود این کار را می‌کند، اما کارش برای آینده خاورمیانه، می‌تواند از جهاتی مثبت هم باشد. اساسأ پدیده نفرت‌انگیز «ادعای مالکیت انحصاری یک قوم از جمعیت یک کشور، بر بخشی از خاک آن کشور»، بسیار خطرناک است و به جنگهای قومی و تجزیه‌طلبانه منجر می‌شود. باید ترکیب جمعیتی مناطقی را که در آن سردستگان اقوام، ادعای مالکیت آن فوم را می‌کنند و این ایده متعفن را بین عوام‌الناس ترویج می‌کنند به هم زد. خاک یک کشور، باید ملک مشاع تمام ساکنان آن کشور (فارغ از قومیت و نژاد و مذهب و …) باشد، نه قدرالسهم اقوام آن کشور! باید مردم کشور را تشویق به مهاجرت به مناطق مختلف آن کشور کرد، تا مردم از اقوام و فرهنگ‌های مختلف کنار هم زندگی کنند، و مناسبات خود را براساس قواعد مدرن شهروندی تعریف نمایند، نه براساس مناسبات قومی/قبیله‌ای پیشامدرن!
اردوغان، با اینکه، با زور می‌خواهد، دو میلیون آواره عرب سوری را در مناطق شمالی سوریه اسکان دهد، اما با برهم زدن ترکیب جمعیتی شمال سوریه، خواسته یا ناخواسته، به حفظ تمامیت ارضی سوریه در آینده کمک می‌کند. مرزها در تمام تاریخ، با جنگ و براساس مناسبات قدرت به دست آمده اند. مرزهای کنونی هم همینطور هستند. اما منطقی نیست، دوباره به جان هم بیفتیم و مجدداً مرزکشی کنیم، آن هم براساس مقوله قومیت که اساسأ مرز جغرافیایی ندارد! باید همین مرزهای کنونی را حتی‌المقدور حفظ و تثبیت کرد و در داخل کشورها، برای تحقق ارزش‌های لیبرال کوشید، تا انسان‌ها با صلح در کنار هم زندگی کنند.