از برگه دکتر محمد مصدق رهبر ملی ایرانیان-فیسبوک
خواب آشفته نفت، دکتر مصدق و نهضت ملی ایران- محمدعلی موحد-جلد نخست، ص ۲۹۸-۳۰۰
۲۴ مهر ۱۳۳۰، یادآور سخنرانی دکتر مصدق در پاسخ به شکایت انگلستان در شورای سازمان ملل؛ او گفت «نفت ایران مانند خاک،
رودخانه وکوه های کشور جزوحاکمیت ایران است.»
مصدق سخنرانی خود را به زبان فرانسه ایراد کرد. او کوشش انگلستان را درکشانیدن اختلاف به شورای امنیت نکوهید وگفت بهانه به مخاطره افتادن صلح و امنیت جهانی یاوه ای بیش نیست. ایران هیچ کاری که صلح دنیا را به مخاطره اندازد نکرده است، و بر عکس این بریتانیاست که قصد مداخله مسلحانه درایران را دارد. اختلاف ایران با یک شرکت بازرگانی ربطی به دولت بریتانیا ندارد و رسیدگی به آن اختلاف منحصرا در صلاحیت محاکم داخلی ایران است. بربتانیا باید بداند که شرکت سابق نفت دیگر جایی درایران ندارد و نمی تواند تحت هیچ عنوانی به این کشور بازگردد. ایران حاضر است که ازکارشناسان خارجی استفاده کند وحاضراست که نفت خود را در اختیار بازارهای جهانی بگذارد اما حاضر نیست که اختیار خود را به دست کشورهای خارجی بدهد. مصدق گفت نماینده انگلستان چنان از سخاوت و خیرخواهی شرکت سابق نفت سخن می گویدکه گویی این شرکت یک موسسه خیریه بوده و ایران دربرابر آن نمک ناشناسی کرده است وحال آن که منافع شرکت ازنفت ایران تنها در سال ۱۹۵۰ بیش از تمام درآمدی بودکه درطول مدت نیم قرن گذشته نصیب ایران گردیده است.پس از پنجاه سال که انگلیس ها نفت ما را دردست داشتند ما هنوزکارشناس به تعداد کافی نداریم. شرکت نفت درسال ۱۹۵۰ بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ میلیون لیره از ایران نفت برده و ازاین مبلغ مجموعآ ۱۶ میلیون لیره بابت حق السهم منافع ومالیات به ایران پرداخته است و حال آن که منافعی که در همین یک سال نصیب انگلستان شده بیش از یکصد وچهارده میلیون لیره ای است که به گفته نماینده انگلیس درطی مدت نیم قرن به ایران پرداخت شده است.
کارگران نفت در معروف ترین پالایشگاه جهان، با فقر و پریشانی بیکران دست به گریبان اند. اگر ملی شدن صنعت نفت درایران صلح جهانی را به خطر انداخته پس چطور خود انگلستان منایع زغال و فولاد را درآن کشورملی کرد و هیچ دولت یا هیچ سازمان بین المللی در مقام اعتراض برنیامد؟ در واقع این انگلستان است که با اعزام چترباز به نواحی مجاور ایران و متمرکز ساختن ناوگان جنگی در سواحل این کشور مارا تهدید می کند ولی ایران کشتی جنگی در رودخانه تیمزندارد. من به کلیه اعضای شورا اطمینان می دهم که شرکت سابق نفت دیگر روی ایران را نخواهد دید. هیچ قاعده حقوق بین الملل ما را ملزم نمی کندکه منابع نفتی خود را تحت قیمومت یا نظارت واختیارشرکت های خارجی قرار دهیم وما دراین باره با هیچ دولت دیگرحاضر به مذاکره نیستیم. نفت ایران مانند خاک، رودخانه وکوه های آن کشور جزوحاکمیت ایران است وایران ازشورای امنیت می خواهدکه شکایت انگلستان را ازدستورکارخود خارج کند. تنها مسئله درمیان ایران و انگلیس مقدار غرامتی است که باید به شرکت سابق پرداخت شود و ایران با گفتار وکردار خود نشان داده است که حاضراست مذاکرات ازسرگرفته شود. ایران نه قطع نامه پیشنهاد شده از سوی انگلیس ونه هیچ پیشنهاد اصلاحی دیگر را نخواهد پذیرفت