گشتاپو، آتش به اختیاران فراقانونی نازی ها

از فیسبوک
گشتاپو، چماقداران رایش_سوم

84 سال پيش آلمان نازی، قانونی تصويب كرد كه بر پايه‌ آن هر بی‌ قانونی‌ را برای پليس سياسی كشور (گشتاپو) مجاز میساخت. گشتاپو به معنی اداره‌ پليس مخفی حكومتی بود. اين نهاد ابتدا با روی كار آمدن هيتلر در سال 1933 از ميان برگزيدگان و درس‌ خواندگان نيروهای امنيتی جمهوری وايمار آلمان پايه‌ گذاری شد و در كنار نيروهای ضربتی حزب نازی یعنی SS بكار جاسوسی و دستگيری مخالفان حكومت ديكتاتوری نوپا دست زد.
گشتاپو در آغاز كار زير نظر وزارت كشور آلمان نازی فعاليت میكرد اما هيتلر كه میخواست نهادی حزبی و فراقانونی برای سركوب هر مخالفی ايجاد كند، در فوريه 1936 يعنی 83 سال پيش، قانونی از مجلس فرمايشی كشور گذراند كه بر پايه‌ آن گشتاپو را از رعايت هرگونه قانونی معاف میساخت.
هيچ دادگاهی شكايت عليه اين نهاد را نمی پذيرفت و هيچ مقام دولتی حق دخالت در كارهای آن را نداشت. كافی بود شخصی كارت گشتاپو را داشته باشد تا اجازه دخالت در كارهای خصوصی هر شهروندی به او داده شود.
گشتاپو ابتدا تنها 50 عضو داشت اما رفته رفته به سازمان پرقدرتی تبديل شد كه در پايان حكومت هيتلری، بيش از 30,000 جاسوس و مقام اداری را در بر میگرفت اما اين تعداد نسبتاً اندک چگونه توانسته بودند سايه‌ سياه خود را بر سر ميليونها انسان بيگناه بيندازند كه حتی گوش دادن به راديوهای خارجی، نبردن نام مقدس رهبر به هنگام سلام يا مهربانی به يک كودک يهودی، میتوانست برای آنها به بهای افتادن به زندانها و شكنجه‌ گاهها تمام شود.

هاینریش هیملر رئیس گشتاپو هزاران جوان متعصب و خشن را در گشتاپو عضو کرده بود. گواهان عينی گفته‌ اند كه اين كار تنها با همكاری عده نه چندان كمی از خود مردم، امكان‌ پذير بود. مردم در آن زمان بر ضد خود عمل میكردند و رفیق و اقوام و همسايه خود را لو می دادند. ميلو دور شهروند اتريشی كه بخاطر كمک به نيروهای مقاومت عليه هيتلر در سال 1942 گرفتار گشتاپو شد، در گفتگویی راديويی گفت: همه را زير عنوان توقيف حفاظتی میگرفتند. در فيلم های آمريكايی حتماً ديده‌ ايد كه شاهدان يک محكمه را برای حمايت از خودشان، توقيف حفاظی میكنند. ولی آنها به اصطلاح از مردم در برابر ما حمايت میكردند. برای بردنمان به اردوگاهها حتی اردوگاههای مرگ، به هيچ توجيهی نياز نداشتند. هر كار ناروایی که ميخواستند میكردند. همه چیز به اراده آنها بود حتی ترور.

با پايان جنگ دوم جهانی و فروپاشی نازيسم، هيملر رئيس گشتاپو خود را كشت و سازمان مخوفش نيز از هم پاشيد. البته بودند افرادی از اين نهاد كه توانستند تا چندی پس از آن در پليس آلمان رسوخ كنند اما با جان گرفتن دموكراسی و قانون، پليس آلمان نيز از يک دستيار و دست‌ آموز سياسی به نهادی اجرايی و امنيتی به سود مردم كشور، تبديل شد. هانس برند گزويوس از مقام‌ های ارشد گشتاپو كه در اواخر كار به جنبش ضدفاشيستی پيوست، در دادگاه نورنبرگ در سال 1946 درباره گشتاپو شهادت داد: اين پليسی نبود كه بر ضد خشونت، قتل يا سلب آزادی مردم، اقدام كند بلكه پليسی بود در پشتيبانی از كسانی كه مرتكب چنين تجاوزهايی میشدند.
امروزه محل پيشين اداره مركزی گشتاپو در برلين، به موزه منطقه تدارک ترور تبديل شده. همه ساله هزاران پژوهشگر و علاقمند به تاريخ، از اين مركز افشای اقدامات خشونت‌ بار اين نهاد پليسی سياسی ديدار میكنند.