از برگه تاریخ و فرهنگ ایران زمین- فیسبوک
پند فردوسی / تورج عاطف
فریدون پادشاه پیشدادی بود که بر اساس شاهنامه فردوسی پسر آبتین و از نسل جمشید بود و با یاری کاوه آهنگر بر ضحاک ستمگر چیره شد و او را در کوه دماوند زندانی کرد. سپس خود پادشاه جهان گشت. نبرد فریدون با ضحاک به‌عبارت دیگر جنگ نیکی با پلیدی است و پس از این مبارزه، همه چیز به سوی ارزشهای انسانی سوق داده می‌شود
فردوسی بزرگ پس از چیرگی فریدون بر ضحاک و به زعمی پیروزی نیکی بر بدی چنین پندی به خوانندگان این قصه می دهد
فریدون فرخ فرشته نبود/ز مشک و ز عنبر سرشته نبود
بداد و دهش یافت آن نیکوئی/تو داد و دهش کن فریدون توئی
این فریدون توئی همان آوائی است که در پهنه تاریخ کشورمان به تکرار گم کرده ایم
روز جهانی کوروش کبیر است. در سال 539 پیش از میلاد بابل توسط کوروش هخامنشی بدون خونریزی فتح شد .تصرف بابل نقطهٔ عطفی بود که باعث ایجاد امپراتوری بزرگی در آسیای مرکزی و غربی شد و زمینهٔ بازگشت یهودیان تبعیدی به میهنشان را فراهم کرد . کوروش همچنین دستور داد که پرستشگاه اورشلیم بازسازی شود و ظروف و اشیای طلایی و نقره‌ای را که شاه بابل، از اورشلیم ربوده بود، به یهودیان تحویل داد. بر روی استوانه کوروش وقایع این فتح ثبت شده است.
امروز بسیاری از ما به یاد کوروش و این افتخار بشریت و جنگ بدون خونریزی و غارت وسپس احترام به عقاید و مذهب و آئین ها سخن ها گفتیم اما آیا کمی هم به پند فردوسی هم می توانیم عمل کنیم ؟ دوست داشتن کسی باید با پیروی از فلسفه او همراه باشد و چنین است که اگر کسی به عدل و بخشش عمل ورزد به کلام فردوسی می تواند خود فریدون شود. ما که فریاد کوروش و افتخار به او را سر می دهیم تا چه اندازه چون کوروش برای اعتلای وطنمان تلاش می کنیم؟ برای نشان دادن فرهنگ صحیح چه تلاشی نه در خارج از خاک ایران چون کوروش که حتی در همسایگی و محله خودمان انجام داده ایم؟
احترام به عقاید و عدم تخریب آنهائی که ضعیف تر هستند در مرامنامه زندگی ما وجود دارد؟چند بار قبول کرده ایم که زندگی مردم به ما ربطی ندارد؟ چند بار مردمان را قضاوت و محکوم نکردیم ؟ عدم تخریب افراد به بهانه عقایدشان تا چه حد برای ما بعنوان یک اصل برای زندگی بوده است؟ و… برای دوست داشتن کوروش باید کوروشی بود که شعار دادن و همرنگ جماعت شدن بسی ساده و بی فایده است بیائیم بیاندیشیم که چرا آوای فریدون توئی این گونه در تاریخ کشورمان مهجور و دو صد گفته بیش از نیم کردار بوده است
کوروش را دوست داشتن با حکایت کور شدن ودورشدن ما از مهر ورزی مصداقی ندارد
یکنفر 