از گروه تاریخ وفرهنگ ایران زمین-فیسبوک
در ادبیات هزار ساله پارسی، نام سرزمین مان «ایران» است.
نام ایران بیش از هشتصد بار در شاهنامه تکرار شده است.
در شاهنامه؛ غرجستان، تالقان، فاریاب، بلخ، اندراب، پنجشیر، بامیان، جوزجان، مولتان، بدخشان، زم، ختلان، شغنان، ترمذ، ویسه گرد، بخارا، سغد، نیمروز، کابل، کشمیر، الانان و قفقاز به عنوان شهر های ایرانی شناخته می شوند.
شاهنامه فردوسی: نامه پیران به گودرز
از ایران بکوه اندر آیم نخست
در غَرچَگان از بر بوم تست
دگر تالقان شهر تا پاریاب
همیدون رو از بلخ تا اندراب
دگر پنجهیر آید و بامیان
در مرز ایران و جاى کیان
دگر گوزگانان فرخنده جاى
نهادست نامش جهان کدخداى
دگر مولتان آید و بدخشان
همینست ازین پادشاهى نشان
فروتر دگر دشت آموى و زم
که با شهر ختلان براید برم
چو شگنان و چون ترمذ و ویسه گرد
بخارا و شهرى که هستش بگرد
همیدون برو تا در سغد نیز
نجوید کس آن پادشاهى بنیز
و زان سو که شد رستم نیوسوز
سپارم بدو کشور نیمروز
ز کوه و ز هامون بخوانم سپاه
سوى باختر برگشاییم راه
بپردازم این تا در هندوان
نداریم تاریک ازین پس روان
ز کشمیر و ز کاول و قندهار
روارو سوی هند هم زین شمار
و زان سو که لهراسب شد جنگجوى
الانان و غُردز سپارم بدوى
ازین مرز پیوسته تا کوه قاف
بخسرو سپاریم بی جنگ و لاف
و زان سو که اشکش بشد همچنین
بپردازم اکنون سراسر زمینپ
کاپی از صفحه سروش تاجیک
یکنفر 