از گروه تاریخ و فرهنگ ایران زمین-فیسبوک
در فرهنگ فارسی اشعار و ابیاتی وجود دارند که به‌صورتِ ضرب‌المثل درآمده‌اند ولی مصرعِ اولِ آن‌ها مشخص نیست و تنها مصرعِ دوم معروف شده است. در ادامه تعدادی از مشهورترینِ این ابیات را برای شما قرار می‌دهیم.
گر دایره‌ی کوزه ز گوهر سازند
از کوزه همان برون تراود که در اوست بابا_افضل
با سیه‌دل چه سود گفتنِ وعظ
نرود میخِ آهنین در سنگ سعدی
هر دم که دل به‌عشق دهی خوش‌دمی بود
در کارِ خیر حاجتِ هیچ استخاره نیست حافظ
چنین‌است رسمِ سَرای درشت
گهی پشت به‌زین و گهی زین به‌پشت #فردوسی
امیدوار بُوَد آدمی به‌خیرِ کسان
مرا به‌خیرِ تو امید نیست، شر مَرسان
#سعدی
صوفی نشود صافی تا در نکشد جامی
بسیار سفر باید تا پخته شود خامی #سعدی
در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یارب مباد آن‌که گدا معتبر شود حافظ
در محفلِ خود راه مده هم‌چو منی را افسرده‌دل افسرده کند انجمنی را قائم_مقام
مرو به‌هند و بیا با خدای خویش بساز
به‌هرکجا که رَوی آسمان همین رنگ‌است #صائب
خلوتِ دل نیست جای صحبتِ اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته در آید حافظ
زلیخا مُرد از این حسرت که یوسف گشته زندانی
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی
صائب
دوست‌داشتن: دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
یکنفر 